nerde kalmıştık?

herşeye zaman var da burayı güncellemeye zaman yok mu? yok gerçekten. burasını güncellemek başlı başına bir gecemi alıyor.. foto yükle, giriş yap, yazı yaz, fotoları buraya aktar vs vs..

herneyse bu akşam nihayet fırsat oldu. nerden başlasam nasıl anlatsam?!.. laptop un 220 volt girişi kısa devre yaptı geçen hafta, şimdi sevriste, bunun için geçen haftaya dek çektiğim tüm fotoğraflardan yoksunum. o yüzden 23 nisan gösterimizden fotolarımızı ekleyemeyeceğim ve daha birçoğunu (görsem çekmişti, bana yollarsa ekleyebilirim aslında)..

kızların günü resim yapmak ve havaların güzelleşmesinden ötürü dağ, bayır gezmekle geçiyor. bugün de babalarıyla beraber göle gitmişler (bu göl nerde hiç bir fikrim yok), orada at, koyun, arı görmüşler, göl kenarında arılar su içmiş onlar da arıları taklit etmiş olacakki eve geldiklerinde yarı ıslak haldeydiler, az evvel de çınar kesik kesik öksürüyordu umarım daha fazlalaşmaz.


bu fotoğraftaki tshirtleri pazardan aldım. aslında önce bir tane aldım eve gelince ben de lampili tişört istiyorum diye tutturunca diğerini de almak zorunda kaldım. kızlara genelde ayrı giydiriyorum, aynı olsa bile renkleri farklı oluyordu böyle bir örnek giyince foto çekmek istedim ama sabah mahmurluğunu üzerinden atamayan kızlarım bu sefer bana gülümsemediler hatta bir müddet sonra sırtlarını döndüler :)


bu fotoğraf anneler günü için çocukların okulda hazırladıkları süprüs. bilmiyorum daha evvel bahsettim mi sürpriz yapmak, doğum günü kutlamak, parti yapmak bizim evde hergün yaşanılan ve artık çok olağan hale gelmiş eylemler.. tüm tanıdıkların hergün doğumgünlerini yapıyor, onlar için orda burda bulunan ip, kumaş vs parçalarıyla kitap, çerçeve gibi nesnelere düğüm atılıp hediyeler oluşturuluyor. bu hediyeler koca koca poşetlere konup oda kapı kollarına asılıyor, her daim lambalardan kapı pervazlarına iliştirilmiş ip parçalarından balonlar sarkıyor zaten.. yani evimiz gerçekten görülmeye değer :P

ev dedim de, geçenlerde çocukları bandırma'da anneme bırakıp istanbul'a ikea ya gittim. bir seneyi geçen koltuk kumaşı derdime son verdim, nihayet heryeri aynı renk (geçen yıl aldığım kumaşın yarıdan sonrası farklı ton çıkmıştı) bir kumaş aldım. geçen gün de döşemeci gelip koltukları aldı, cumaya kadar teslim edecek umarım herşey yolunda gider.


ben güzel heyecanlar yaşayarak, dikişe devam ediyorum.